^{voetnoot 5}

Om de reis van Brussel naar Antwerpen eenvoudiger en comfortabeler te maken ten opzichte van de tocht per boot, besloot ‘het Bestuur van de Scheepvaart’ van de stad Brussel een kasseiweg aan te leggen. Voor deze weg werd een zo recht mogelijk tracé uitgetekend. Zo trof de weg zo min mogelijk hoeven en huizen. In 1750 werden de eerste schetsen uitgetekend: het traject Boom-Antwerpen zou twee uur lang zijn, een breedte van 50 à 60 voet hebben (ongeveer 15 à 18m) en een onteigening van 12 en een halve bunder (ongeveer 16ha) noodzakelijk maken. Door discussie over het octrooi, de tolgelden en protesten van de buren, werd de aanleg van de Boomsesteenweg pas voltooid midden de jaren zestig van de achttiende eeuw.

De Moerelei en de Oudebaan zijn straten die al voor de Boomsesteenweg terug te vinden zijn. De Moerelei was de verbinding tussen het centrum van Wilrijk en de grens met Hemiksem. Het deel Moerelei in het verlengde van de Krijgslaan was vroeger een onderdeel van de Krijgslaan en is samen met de forten aangelegd. De Oudebaan vormde samen met de Oudestraat in Wilrijk en de Oudestraat in Aartselaar de verbinding tussen het centrum van Wilrijk en Aartselaar en verder door naar Kontich.

Vanaf de veertiende eeuw is er al sprake van Hof ter Beke, een hoeve in de omgeving van de Struisbeek. In de loop der jaren wordt deze hoeve uitgebouwd tot een kasteeltje en een hof van plaisantie. In 1978 heeft de toenmalige gemeente Wilrijk Hof ter Beke met subsidies aangekocht.

Een fortengordel van 18km lang en uitgerust met acht identieke forten, moest Antwerpen tegen een bombardement beschermen en bakende het “Verschanst Kamp” af waarin het veldleger zich kon terugtrekken en van waaruit het kon opereren. De forten liggen op 2000m uit elkaar zodat een continue vuurgordel Antwerpen beschermde. Vestingstroepen moesten de intervallen tussen de forten bezetten en verdedigen. Alle forten hebben een gelijkaardig grondplan. Rond 1860 werd met de bouw van de forten gestart.

De woningen in de Oudebaan werden in twee golven gebouwd: de eerste fundamentele uitbreiding van het aantal woningen vond plaats rond 1930. De tweede en nog grotere golf van woningbouw kwam er met de wet de Taeye vlak na de Tweede Wereldoorlog. Deze wet gaf subsidies voor het bouwen van woningen.

In het interbellum verhuisde de meubelfabriek Staepelaer en zonen uit het centrum van Wilrijk naar de zone net ten zuiden van de Moerelei. Tot in de jaren vijftig bleef deze meubelfabriek stelselmatig groeien. Eind jaren vijftig nam Henschel de fabriek van Staepelaer en zonen over om een bedrijf dat metaal poederlakte op te richten op deze locatie. Tot in de jaren 2000 werden bijkomende gebouwen opgericht. In 1996 is één hal verbouwd tot een Aldifiliaal. In 2009 is de productie van Henschel naar Polen verhuisd. Sindsdien staat deze site leeg.

Eind jaren vijftig startte Novopan op het naastgelegen perceel. Dit bedrijf fabriceerde meubelpanelen. Ook dit bedrijf breidde stelselmatig uit. In de tachtigerjaren verdween dit bedrijf en werden de verschillende units door verschillende bedrijven ingevuld. Zo huist onder meer de verhuisfirma Violetta in dit complex. In dezelfde periode werden de units langs de Boomsesteenweg ingenomen door detailhandelszaken.

In de jaren zeventig werden de toenmalige Wickes, momenteel Gamma, en de Woodtex langs de Boomsesteenweg gebouwd. Voordien was de site van de Gamma ingenomen door een carrosseriebedrijf.